Hedy d’Ancona, “Voorbij de M/V-maatschappij?” / “Beyond the M/F Society?”
Wednesday, 23 September 2015, 17:30-19:30 CET
Openbare Bibliotheek Amsterdam
Theater van het Woord
Oosterdokskade 143
Amsterdam
The activist group Man Vrouw Maatschappij [Man Woman Society], founded by Joke Kool-Smit and Hedy d’Ancona in 1968, laid the foundation for the second wave of feminism in the Netherlands. Initially, the movement focused primarily on combating the disadvantages faced by women. Without much political upheaval, the Equal Treatment of Men and Women Act was introduced in 1980, allowing women to begin closing the gap. The General Equal Treatment Act (1992-1994), however, was far more complex, as it extended beyond gender discrimination to include protections against discrimination based on, among other things, “race,” sexual orientation, and marital status.
Hedy d’Ancona, who played a key role in the creation of the General Equal Treatment Act as a minister, reflects in this lecture on how both women’s emancipation and gay rights became part of government policy since the 1970s. She also looks ahead, raising critical questions. For instance, does the ongoing refinement of the concept of “sexual orientation” actually lead to greater freedom? And is it not time for a thorough reassessment of terms like gender?
De Mosse-lezing vindt plaats in samenwerking met IHLIA (LGBT Heritage)
Aktiegroep Man Vrouw Maatschappij, opgericht door Joke Kool-Smit en Hedy d’Ancona in 1968, stond aan de basis van de tweede feministische golf in Nederland. Daarin ging het in eerste instantie vooral om het bestrijden van de achterstelling van vrouwen. Zonder veel politiek rumoer kwam er in 1980 een “Wet gelijke behandeling van mannen en vrouwen” en begonnen vrouwen hun achterstanden in te lopen. Heel wat meer voeten in de aarde had de “Algemene Wet Gelijke Behandeling” (1992-1994), waarin het niet alleen ging om seksediscriminatie maar ook om discriminatie op basis van, onder meer, ‘ras’ en ‘hetero- of homoseksuele gerichtheid of burgerlijk staat’.
Hedy d’Ancona, die als minister aan de wieg stond van de AWGB, blikt in deze lezing terug op de manier waarop vrouwenemancipatie én homo-emancipatie vanaf de jaren zeventig onderwerp werden van overheidsbeleid. Maar ook blikt ze vooruit, en stelt kritische vragen. Leidt de voortdurende verfijning van het begrip ‘seksuele oriëntatie’, bijvoorbeeld, wel tot meer vrijheid? Wordt het niet tijd voor een grondige revisie van begrippen als gender?
Hedy d’Ancona (b. Den Haag, 1937) is sociaal-wetenschapper, politicus en feminist. Ze behoorde tot de oprichters van Man Vrouw Maatschappij (1968) en van het ‘radicaalfeministisch’ maandblad Opzij (1972), waarvan ze tot 1981 hoofdredacteur was. Na een loopbaan als wetenschappelijk onderzoeker ging ze de politiek in. Jarenlang was ze lid van de Eerste Kamer (PvdA) en van het Europees Parlement. Als staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (1981-82) en als minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur (1989-94) was ze onder meer verantwoordelijk voor emancipatiebeleid.
Hedy d’Ancona is Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en Ridder in het Légion d’Honneur; verder ontving ze onder meer de Harriët Freezer-ring en de Aleta Jacobs-prijs.
Hedy d’Ancona (b. The Hague, 1937) is a social scientist, politician, and feminist. She was one of the founders of Man Vrouw Maatschappij (Man Woman Society) in 1968 and the “radical feminist” monthly magazine Opzij in 1972, where she served as editor-in-chief until 1981. After a career as a scientific researcher, she transitioned into politics. She was a longstanding member of the Dutch Senate (Eerste Kamer, PvdA) and the European Parliament. As State Secretary for Social Affairs and Employment (1981-1982) and later as Minister of Welfare, Health, and Culture (1989-1994), she played a key role in shaping Dutch emancipation policy.
Hedy d’Ancona has received numerous honors, including being named a Knight of the Order of the Netherlands Lion and a Knight of the Légion d’Honneur. She has also been awarded the Harriët Freezer Ring and the Aletta Jacobs Prize for her contributions to feminism and social equality.
De Mosse Lezing is een initiatief van de Stichting George Mosse Fonds ter bevordering van de studie van homo/lesbische geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. George L. Mosse (Berlijn 1918 – Madison 1999) was een bekende, liberale historicus van Duits-Joodse komaf die in 1988 als gasthoogleraar homostudies verbonden was aan de Universiteit van Amsterdam. Eerdere Mosse-lezingen werden gehouden door: Hafid Bouazza, Marjan Sax, Ruud Douma / Dolly Bellefleur, Bas Heijne, Maaike Meijer, Gerardjan Rijnders, Gerrit Komrij, Gloria Wekker, Stephan Sanders, M. Februari, Ted van Lieshout , Jet Bussemaker en Mohammed Benzakour